Yazd

click on image to view large

 
Yazd lag niet op onze planning maar op advies van Iran Silk Tours (het reisbureau in Nederland die de hotels voor ons in Iran vooraf hielp boeken), was Yazd de moeite van de omweg waard. Het klopt. Yazd lag iets oostelijker en was een uurtje of vijf rijden. Het was een prachtige rit er naar toe.

Toen we er bijna waren, ontdekten we een prachtig zandkasteel. We reden er naar toe en stapten uit. Het zandkasteel is een Karavanserai en de hele streek is ermee bezaaid. (ongeveer elke 30 kilometer, in totaal zijn er 999 volgens de Lonely Planet, het meest populaire boek onder backpackers in Iran).

Karavanserai

Yazd lag op de zijderoute en ook Marco Polo heeft deze stad bezocht. Yazd was smoorheet en we kwamen veel van de voor ons uit Bahrein bekende windtorens tegen.

We logeerden in het backpackershotel Silk Road Hotel en werden ondergebracht in hotel Orient aan de overkant. Het was er supergezellig en we kwamen veel reizigers tegen. Het deed ons weer aan vroeger denken, toen we zelf met rugzakken rondreisden. Vooral voor de kinderen is het leuk om te zien hoe jongeren, budget rondreizen. Uiteraard waren we wel een vreemde eend in de bijt: we rijden in een eigen auto, komen niet met een rugzak maar met koffers en we reizen met twee teenagers.

Onno en Noelle in backpackers hotel Silk Road Hotel in Yasd

We aten de eerste avond in het hotel tussen alle andere gasten die al schrijvend, bloggend, lezend of kletsend de avond met elkaar doorbrachten. Eindelijk konden we eens iets anders dan Kebab eten, het kwam ons al snel de oren uit.

Het hotel krijgt in ieder geval de nominatie van lekkerste Griekse Salade en gezelligste atmosfeer.

De bedden in Iran zijn echter een complete nachtmerrie: de matrassen zijn (als je geluk hebt) 5 cm dik en is niet meer dan een zak met vulling. Voor mijn rug dus hartstikke link want als ik door mijn rug ga, zijn we verder van huis.
We hebben echter drie bedden meer dan we nodig hebben op onze kamer, dus we leggen de overige 'matrassen' op ons bed.
Midden in de nacht kloppen de kinderen op de deur: de airco is kapot en ze kunnen van de hitte niet slapen. Er wordt even flink met matrassen gesleept en de kinderen slapen op onze reservebedden verder.

We hadden een Yazd-dag ingecalculeerd maar door de interessante mensen die we tijdens het ontbijt tegenkomen, vertrekken we later dan gepland voor de wandeling uit het hotel. Hoewel het smoorheet was, maakten we een mooie wandeling door de vele gangetjes, steegjes en smalle straatjes van Yazd. Bij de bakker kopen we vers brood en we vergeten het geld drie keer aan te bieden als hij het ons gratis geeft. Iedereen die we onderweg tegenkomen zegt: "welkom in Iran." of "hello, how are you?" of "what are you from?" ("an onion" wilde Onno eens bijna antwoorden toen het hem de zoveelste keer werd gevraagd...). In de Moskee koelen we even af en raken aan de praat met Iraanse toeristen.

afkoelen in de moskee

Tussen 12 en 5 is elke stad waar we tot nu toe zijn geweest uitgestorven. We beginnen te snappen waarom: het is snik en snikheet. We gaan ook terug naar het hotel voor een break. Thijs valt in slaap, ik lees de Lonely Planet en de kinderen gaan een moskee en een tempel bouwen in een game op mijn laptop. Ik doe even snel een handwasje (want Noelle en ik hebben niet veel lange blouses voor Iran bij ons) en om een uur of vijf gaan we naar de Towers of Silence.

Het ligt 15 kilometer buiten de stad en het blijkt een indrukwekkende site. De torens werden tot 40 jaar geleden nog gebruikt voor 'begrafenis-ritueel' door de Zoroastrians (een heel oude en uitstervende religie in de streek).

bij de Towers of Silence in Yazd

Was Yazd de moeite waard, zullen we ons afvragen als we de stad weer uitrijden? Ja, absoluut, het hotel was het gezelligste hotel tot nu toe en de omgeving was absoluut de moeite waard.

Volgende etappe: van Yazd naar Eshfahan