Na een laatste hectische week waarin ik alles moest afronden, afscheid nam van mijn liefste vrienden, van mijn geweldige huishoudster, onze lieve tuinman en de bewaker bij de poort.
Onno heeft de hele week met en bij vriendjes doorgebracht: logeren, afscheidsfeestje, waterpark, chillen met vriendjes. Hij was doodmoe maar heel gelukkig.
Noëlle ging nog naar school en kwam op de laatste schooldag thuis met nog meer bagage: 3 jaarboeken (voor elk kind a 5 kg per stuk) en onafgemaakte projectjes...
Thijs, die dus al in Dubai zit, regelde intussen de boot tickets voor de overtocht zondagnacht naar Iran...
Om precies 1 uur 's middags werd ik opgehaald door een chauffeur. Hij zou me in de bedrijfsauto (die ik de laatste twee weken heb gebruikt) naar het vliegveld brengen en daarna met dezelfde auto terugkeren. Ik stond erop om zelf te rijden dus die arme man naast me plaats.
Op het vliegveld logde ik in op twitter en nam ik afscheid van Bahrein in een diarree van Tweets. Ik had meer tijd willen hebben want er zijn zoveel mensen die ik dankbaar ben...
 |
| Onno viel in slaap tijdens take off |
De vlucht van Gulf Air was pijnloos en zonder vertragingen. Onno viel in slaap en Noëlle en ik gaven elkaar huilend een knuffel toen Bahrein onder onze vleugels verdween.
"Laten we naar huis gaan!" zie ze, toen ze haar tranen weg veegde...
De rij bij immigratie op het vliegveld in Dubai (die tot ergernis nog adverteerde dat ze het beste vliegveld in het Midden Oosten waren ?!) was waanzinnig lang en traag.
Het is duidelijk dat in sommige landen sommige mensen nog steeds meer gelijk zijn dan anderen... dus het werd weer een oefening in geduld...
Ik stem voor Bahrein als beste vliegveld in het Midden Oosten: mijn record van het moment van landen tot het uitrijden van de parkeerplaats is 20 minuten. Er is geen vliegveld die dat record gebroken heeft!
Eindelijk, we zijn in Dubai. Onze auto ziet er heel stoer uit met die beschermende smurrie aan de voorkant. Ik werd echter ernstig bezorgd toen Thijs onze koffers in de achterbak zette... Dit gaat onze eerste uitdaging worden: hoe gaan we het in godsnaam allemaal in de auto krijgen???
Stap 1: alles uitpakken
Stap 2: bekijk de stapel die je zojuist hebt gecreëerd
Stap 3: raak niet in paniek
Stap 4: ga re-organiseren
Stap 5: wees trots als het lukt!
- We hebben nu een halve koffer met troep die achteraf een week geleden met de container mee had gemoeten
- Een koffer speciaal voor Iran: geen korte broeken voor Thijs en Onno, lange shirts voor Noëlle en mij en hoofddoekjes
- Een koffer met kampeer spullen (zodra we in Europa zijn gaan we lekker de tent opzetten!)
- Twee kratjes met troepjes, chargers, gadgets, medicijnen, etc.
- Een jerrycan met water
- Luchtbedden, slaapzakken, kussens
- Een half dozijn reisgidsen (Lonely Planet en Rough Guides)
- Een gigantisch dikke folder voor al het papierwerk wat nodig is voor zo'n reis
 |
| Niet in paniek raken, het gaat lukken, maar hoe???? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten